Ik las De afrekening van Roel Janssen. Wat was mijn opinie over dit boek? Ik geef je een mini-recensie van max 1 minuut leestijd.
ING is veel in het nieuws de laatste maanden: de aandeelhouders gaven de Raad van Commissarissen èn de Raad van Bestuur géén decharge over 2018! Een unicum voor beursgenoteerde ondernemingen. Maar de reden ervoor is duidelijk: eerst een witwasschandaal plus enorme boete, daarna een salarisrel rond CEO Ralph Hamers. Janssen vraagt zich af waar die zelfoverschatting van ING vandaan komt. Hebben ze dan niets geleerd van de financiële crisis in 2008? Zijn ze vergeten dat ze zijn gered door de Nederlandse Staat, nadat ze zwaar geïnvesteerd hadden in de Amerikaanse rommelhypotheek-producten?
Zijn ze vergeten dat ze toen alle waarschuwingen in de wind sloegen, de risico’s van de producten niet kenden, en niet wilden kennen? Zijn ze vergeten dat dat kwam door de drive om snel en veel winst te maken? Blijkbaar. Janssen helpt hen èn ons herinneren aan die tijd met een vlot geschreven boek à la De Prooi. Eerlijk is eerlijk, ik heb het net wat minder ademloos gelezen als die bestseller. Misschien omdat het wat minder objectief lijkt met Wouter Bos als de held, Balkenende als een van de schurken, Tonko Gast als de wetenschapper die niet geloofd wordt. Het lijkt wel een filmscript!
Ik gaf het 2 1/2*