Ik las De kunst van het reizen (The Art of Travel) van Alain de Botton uit 2002. Geen managementboek inderdaad. Ik wil me eens verdiepen in filosofie, en dan is deze bekende filosoof goed om mee te beginnen. En reizen … ik ben (niet toevallig) net op reis!
In de kunst van het reizen beschrijft De Botton verschillende trips, en vergelijkt zijn ervaringen met die van een ‘gids’, een bekende schilder, auteur, ontdekkingsreiziger. Zo gaat zijn tripje naar Barbados met auteur J.K. Huysmans. Dit hoofdstuk gaat over verwachtingen, streven naar geluk, we denken dat onder de palmbomen aan een wit strand te vinden. Maar de realiteit haalt het niet bij de verwachtingen. Vochtige hitte, enorme hoeveelheden toeristen, en je vergeet voor het gemak de reis ernaar toe. En dat je jezelf meeneemt, je zorgen, je blaas die opspeelt als je net lekker in je ligstoel ligt, dat je slecht slaapt …. en je soms gewoon verveelt. Mooi geschreven en wáár.
Fraai is ook het stuk over de stedentripjes, met de verplichte rondgang langs monumenten die je eigenlijk niets zeggen omdat je te weinig weet van de periode waarin het gebouwd werd, de architect, en vooral: waaróm werd het gebouwd? Je hebt niet de juiste nieuwsgierigheid, die van een ontdekkingsreiziger. De Botton vindt de Provence maar zo-zo, maar door zijn gids Van Gogh gaat hij toch anders kijken naar de cipressen, de olijfstruiken, de kleuren. We worden ons zo meer bewust van onze ‘aarzelende gevoelens’.
Schoonheid
Ik werd geraakt door zijn hoofdstuk over schoonheid met gids John Ruskin. Hij stelt dat we de schoonheid van een plek willen bezitten, we er daarom foto’s van nemen en souvenirs kopen, of zelfs onze naam ergens inkrassen. Beter is het om het landschap ‘te vangen in woorden of tekeningen’ omdat je dan pas echt waarneemt. Je kijkt niet alleen, je ontwikkelt een beter begrip van de componenten en zo creëer je een betere herinnering. Door foto’s te nemen kijken we nóg minder dan normaal (we kijken later pas écht, tenminste daar betrap ik mezelf op). Door te tekenen ontdek je waarom je iets mooi vindt. Bij ‘woordschilderingen’ gaat het niet alleen om beschrijvingen van de kleuren, maar gebruik je ook psychologische termen: het gras is exuberant, de aarde schuchter. Dat verklaart dan nog meer waarom we erdoor getroffen zijn. “Het zien is belangrijker dan de tekening. Leer tekenen zodat je van de natuur leert houden, liever dan naar de natuur kijken zodat je leert tekenen.” Dit is een mooie uitspraak van John Ruskin.
Omdat ik er geen verstand van heb, geef ik de GoodReadsrating: 4*
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken. Abonneer je hier op de kwartalige nieuwsbrief of op de wekelijkse blog-updates!