Een heel groot stuk marsepein. Zo, een impressie van een boek in maar 5 woorden. Als dat geen bijdrage is aan het terugdringen van informatieovervloed! En ook best passend bij dit boek, waarin doorlopend de vergelijking met voedsel wordt gemaakt. Informatie-obesitas, de schijf van vijf, vasten…De rest van dit boekblog over Infominderen van Clay Johnson is trouwens nog eens 950 woorden…
Het managementboek Infominderen…
… is een vertaling van The Information Diet, jawel, weer die relatie met voedsel. Het is in eerste aanleg geschreven voor “het Amerikaanse electoraat”; Clay was in 2008 verantwoordelijk voor de internetstrategie van Obama. Een spin-dokter, is mijn beleving. Hij maakt zich nu sterk voor betere toegang tot overheidsinformatie voor de burgers.
Voedsel
Deel I van het boek start met een stukje terugblik hoe het zover heeft kunnen komen met onze voedseloverconsumptie. Het overzicht van overgewichtscijfers in de VS zou ons moeten schokken, maar omdat het niet in kleur is afgedrukt, is er weinig verschil te zien tussen 10% en 29% overgewicht. Dat 62% van de Amerikanen te dik is, en er 20.000 verschillende dieetboeken bij Amazon te koop zijn, zegt echter wel genoeg. Oplossing? Eet voedsel. Niet te veel. Vooral planten. (Hoogleraar Michael Polan). Geen eye-openers hier.
Informatie consumptie
Dat brengt Clay naar een stukje terugblik op informatie: van taal naar kennis en samenwerking, naar macht. Van de boekdrukkunst, die informatie voor iedereen beschikbaar maakt, naar het internet, en information overload. Daar kun je het internet wel de schuld van geven, en met spamfilters de ergste onzin eruit proberen te filteren, maar, zoals Clay stelt: zwaarlijvigheid is ook niet de schuld van het kippenpootje. Dus moeten wij onze consumptiepatronen, ons gedrag veranderen. Niet alle beschikbare informatie willen ontvangen, willen lezen. Hoe selecteren we?
Er volgt een interessant stuk over de Amerikaanse media. CNN heeft 4000 medewerkers, Fox News 1272. CNN geeft veel meer uit aan onderzoek, Fox relatief veel aan de presentatoren. Fox vertelt de mensen wat ze willen horen: het nieuws “verpakt” in hun politieke overtuiging. In de kijkcijfers staat CNN onder Fox. Mensen horen liever een bevestiging van hun eigen opinie, dan echte feiten.
Confirmation bias
In de psychologie is er een hypothese die stelt: zodra we ergens in geloven gaan we onbewust informatie zoeken om dat geloof te versterken. Daarbij veronachtzamen we de feiten. In 2005 was een onderzoek met 15 fanatieke Democraten en 15 net zo fanatieke Republikeinen, die in een MRI scanner geconfronteerd werden met negatieve opmerkingen over hun partij. Wat bleek? Zodra ze deze “bedreigende” informatie verwerkten, werd het rationele deel van de hersenen uitgeschakeld, terwijl het emotiegedeelte actiever werd. Als de vooringenomenheid maar groot genoeg is, kún je niet eens meer van gedachten veranderen.
Informatie obesitas
Clay introduceert informatie-obesitas: teveel informatie die alleen onze opinies bevestigen, zodat we de feiten uit het oog verliezen en dommer worden. En dat is niet alleen te wijten aan “gekleurde” media, ook door onze sociale relaties en gepersonaliseerde informatie. Wij lezen de informatie die onze Twitter en Facebookvrienden ons voorschotelen, vrienden die waarschijnlijk dezelfde politieke overtuigingen hebben en in dezelfde sociale kringen verkeren. Informatie wordt gepersonaliseerd door intelligente zoekmachines die filteren met algoritmes gebaseerd op zoekgedrag, online aankopen, etc. Makkelijk, maar gevaarlijk.
Informatie dieet
Het tweede deel van het boek gaat in op het informatiedieet. Het devies is: goed consumeren, niet minder (in tegenstelling tot wat de titel lijkt te suggereren). Vasten is geen dieet, dus geen “internetvrije perioden”. Naar Polan: consumeer, niet te veel, blijf zo dicht mogelijk bij de bron. De voedselpyramide (Van planten, naar herbivoren, naar carnivoren) wordt omgezet naar een “waarheidspyramide”. Met iedere verwerking van feiten wordt er wat weggelaten, toegevoegd en ingekleurd. Soms wordt ook bewust gepubliceerde onzin, hoger in de pyramide als waarheid gepresenteerd. Dus: altijd zoeken naar de bron, en je altijd afvragen wat de bedoeling is van de auteur van de informatie.
Het is gezonder je niet teveel te laten bevestigen in je overtuigingen, niet doorlopend aan de drumsticks te zitten zeg maar, en te zorgen dat je gevarieerde informatie binnenkrijgt. Bewust mensen volgen die een andere mening hebben. TED talks volgen, de site van Kickstarter bezoeken.
Concentratie
Door de grote hoeveelheid informatie die continue op ons afkomt via mails en tweets, wordt het steeds moeilijker om je te concentreren en ook iets te produceren. Het vereist wilskracht om niet direct te gaan lezen! Clay geeft een aantal oefeningen om de concentratieboog (weer) langer te maken. Vrij simpele oefeningen die op fitness lijken (iedere keer een beetje langer, een beetje zwaarder) die met programmaatjes als RescueTime kunnen worden ondersteund.
Daarnaast is het natuurlijk makkelijk de verleidingen te elimineren (weg met die feeds, reclames, social media sites) of te verplaatsen, naar bijvoorbeeld een mobiel apparaat, waarop je alleen op gezette tijden gaat zitten lezen en surfen.
Machtig
En nu terug naar mijn grote stuk marsepein: Het boek heeft interessante stukken en is leuk opgebouwd met de relatie naar voedsel. Deel I van het boek bevat wel erg veel voorbeelden en stellingen die de overtuigingen van Clay bevestigen, weinig voorbeelden die zijn stellingen tegenspreken. Wel weer veel verwijzingen naar onderzoeken en websites, met name voor de paragrafen over voedsel en minder voor die over informatie. Geen groente maar zoetigheid, om bij zijn analogie te blijven. Maar naar mijn gevoel te lang, teveel voorbeelden, deel I hoeft echt geen 80 pagina’s te tellen. Een erg groot stuk zoetigheid. Machtig.
Het is erg geschreven naar de Amerikaanse lezer, is wat slordig vertaald en die zwart-wit plaatjes dragen niet echt bij aan de boodschap. Niet helemaal mijn smaak. Deel II heeft heel wat open deuren, af en toe wat nuttigs, maar inspireert mij niet echt. Lege calorieën. Conclusie: net als marsepein, alleen consumeren vlak voor Sinterklaas, af en toe een klein stukje, niet een heel varken in een keer opeten. Dan is het lekker en gezond!
Ik gaf het 3 1/2 *
Je kunt dit boek kopen bij Bol.com
Een prima boek wat ingaat op productiever zijn, minder afleiding hebben, is Nooit meer te druk (Busy) van Tony Crabbe. Ik vond dit een echte MustRead! Lees hier meer over dit boek! En van dit boek is een Samenvatting, voor als al dat lezen je te machtig wordt!