Vrouwen aan de top in het bedrijfsleven: waarom lukt dat niet? Feit is dat je als vrouw snel tegen vooroordelen aanloopt, zo stelt Marry de Gaay Fortman in haar boek Verdrink geen dooie eend uit 2018. Bekend zijn de voorbeelden van een jonge man (veelbelovend) en vergelijkbare jonge vrouw (onervaren). Als hij ‘assertief’ is, is zij ‘agressief’. Voorzichtigheid: hij is weloverwogen, zij durft niet. Dominantie: hij is daadkrachtig en competent, zij is niet sociaal vaardig. Lastig om hier doorheen te breken!
Het managementboek Verdrink geen dooie eend …
… geeft echter aan dat je als vrouw zelf ook nog wat te doen: waar mannen bij uitdagingen gewoon aan de slag gaan en kijken waar het schip strandt, zijn vrouwen bang door de mand te vallen en gaan ze uitdagingen liever uit de weg. Niet doen! Als het mislukt, is er altijd een oplossing. En als je ergens voor gevraagd wordt, heb je de gun-factor, en moet je het zeker doen. Grijp je kans!
Geen empowerment maar verbinding
Het boek bestaat uit 8 hoofdstukken over organisatiecultuur en gedrag, communicatie en onderhandelen. Het laatste hoofdstuk gaat specifiek over de wettelijke regeling voor diversiteit in de bestuurskamer en het 30% vrouwen streefcijfer. Het nawoord ‘Hoe nu verder?’ en 9 tips voor beminnelijk èn doeltreffend blijven, ronden het boekje af.
Het boek is niet bedoeld om vrouwen te empoweren (geen Hollandse ‘Lean In’ dus), maar om mannen en vrouwen met elkaar te verbinden, zodat de top in balans komt, en om beminnelijk en professioneel samen te werken zodat het fundament van de organisatie steviger wordt.
Persoonlijk
Verwacht geen eye-openers of verrassende theorieën, maar leer van Marry’s persoonlijke ervaringen (en de fouten die ze maakte!) op weg naar de top (managing partner van een groot advocatenkantoor). Hoe kwam ze aan de top? Deed ze concessies? Hoe ging ze om met (ontbrekende) competenties en met concurrentie? En wat is haar visie om meer vrouwen aan de top te krijgen? Ook zijn er een aantal familiefoto’s opgenomen, dat maakt het boek heel persoonlijk.
Persoonlijk, grappig èn voorspellend is een verhaal uit haar jeugd: ze is een tomboy en vecht op het schoolplein. Haar moeder doet haar daarom op judo. Héérlijk vindt ze die machtsstrijd! Al snel is ze geen partij meer voor de meisjes en vecht ze tegen de jongens. Totdat ze wordt uitgesloten van een (jongens)wedstrijd: het is zo zielig voor de jongens als ze van een meisje verliezen! Het is niet de laatste keer dat ze als bedreiging wordt gezien. En in de top van het bedrijfsleven gaat het dan ook hard-tegen-hard en wordt op de man (of vrouw) gespeeld in plaats van op de bal. Marry stelt: laat je hierdoor niet afleiden, houd focus op je doel. Als je veel aandacht besteedt aan negativiteit, of aan zaken die je toch niet kunt veranderen, verdrink je dooie eenden. Dat is zinloos.
Beminnelijk
Marry is vrij direct in haar communicatie, ze geeft een aantal voorbeelden waarin dat bepaald niet de beste manier was om een kwestie aan te pakken. Iemand ‘en plein public’ de oren wassen bijvoorbeeld. Of je nu gelijk hebt of niet (nog erger!), dat is nooit de juiste methode en verpest elke relatie. Blijf professioneel en vooral beminnelijk, leer van mijn fouten, is een van de boodschappen van haar boek.
‘Getting to yes’ is Marry’s motto, en ze illustreert het concept met een mooi verhaal. Twee zusters maken ruzie over de erfenis van hun vader: een sinaasappelplantage. De ene vindt dat ze recht heeft op de plantage omdat ze de oudste is, de ander omdat ze jaren voor vader heeft gezorgd. Een oom adviseert de plantage maar te splitsen. Een buurvrouw vraagt wat de zusters met de sinaasappelen gaan doen. De ene zuster wil vers sap bezorgen aan de hotels in de buurt. De andere zuster wil met de schillen authentieke sinaasappeltaarten bakken. Omdat de zusters zo bezig waren met hun standpunten verdedigen, hadden ze geen aandacht gehad voor elkaars belangen. En die bleken prima te verenigen te zijn, zonder de plantage te splitsen, wat achteraf dus een erg slecht idee bleek. Getting to yes gaat om het hoogst haalbare gedeelde belang bereiken. Een goede onderhandelaar heeft dan ook oog voor het belang van de ander.
Inspiratie
Hiervoor werd zij geïnspireerd door het boek Getting To Yes van Roger Fisher en (natuurlijk!) door Stephen R. Covey’s ‘De 7 eigenschappen…..’. Daarnaast refereert ze naar ‘Hoe word ik een rat’ van Joep Schrijvers, een klassieker uit 2002 die nog steeds veel wordt verkocht. Met een verwijzing naar ‘De edele kunst van not giving a f*ck’ van Mark Manson, geeft ze aan dat je alles wel in perspectief moet plaatsen: kies waar je ‘een f*ck om geeft’ en laat de rest gaan. Interessant klinkt het boek ‘Ondergeschikt’ van Angela Sanai uit 2018, over vooroordelen en stereotypen. Met wetenschappelijk bewijs wordt het vooroordeel dat vrouwen intellectueel inferieur zijn, onderuitgehaald.
Van een advocate verwacht je een formele, misschien zelfs saaie schrijfstijl, maar dàt vooroordeel blijkt voor dit boek niet te kloppen: het is heel vlot geschreven, met de nodige humor en gelardeerd met aansprekende voorbeelden. Het leest bijna als een biografie. Ook (of juist) goed leesvoer voor mannen!
Lees verder of koop Verdrink geen dooie eend.
Elly Stroo Cloeck is specialist op het gebied van GRC en Internal Audit. Daarnaast schrijft ze samenvattingen en recensies van managementboeken. Ze ontving dit boek van Managementboek.nl om te recenseren.
Abonneer je hier op de kwartalige nieuwsbrief.
Of abonneer je op de blog-updates!
[email-subscribers-form id=”1″]