Ik las De zeven ondeugden van vrouwelijke managers van Ellen Söentken uit 2007. Dit is een grappige, sarcastische gids hoe als vrouw om te gaan met de kantoorpolitiek en succesvol te zijn door het inzetten van ‘typisch vrouwelijk’ gedrag.
En wat zijn die 7 ondeugden dan? Toneelspelen, verleiden, emoties manipuleren, ophelderen, intuïtief waarnemen, bemoederen en zingeven. Söentken geeft aan dat ze deze vaardigheden ondeugden noemt omdat er een taboe ligt op de inzet ervan. Je kunt er niet over opscheppen …. maar ze worden wél veel, en effectief gebruikt. Zoals toneelspelen: dit is een onderdeel van je persoonlijkheid uitvergroten om een doel te behalen. Dat doen we allemaal. Maar je zet het niet als vaardigheid op je CV. Toch?
Het boek begint met 7 hindernissen, de bekende zaken die vrouwelijke managers tegenkomen op weg naar de top. En ook al is dit boek wat ouder, deze hindernissen zijn heel herkenbaar en spelen nog steeds. Zoals ‘Het einde van je mobiliteit’, als je voor de liefde verhuist en je ergens terecht komt waar je je vak niet, of met heel veel moeite, kunt uitoefenen. Door enorm lange reistijden bijvoorbeeld.
4 archetypen: Hoer, Heks, Maagd, Kwezel
Daarna volgen de 7 ondeugden, waarbij ‘Toneelspelen’ ons 4 rollen voorschotelt die vrouwen spelen: Hoer, Heks, Kwezel, Maagd. Het is gebaseerd op ‘De 4 vrouwen van God’, eeuwenoude archetypen uit het Rooms-Katholieke geloof. De mannelijke tegenhangers zijn God, Duivel, Verlosser, Judas, en hun relatie met de 4 vrouwenrollen worden in elk van de 7 ondeugden behandeld. Jammer wel dat die mannelijke rollen zélf pas aan het eind van het boek worden verklaard, evenals hún ondeugden.
De ondeugd zingeving vond ik interessant, waarom zit daar een taboe op? Söentken legt uit dat je deze vaardigheid zó kunt inzetten dat je koel bent, alleen gefocust op de inhoud, je ver verheven voelend boven anderen, hypocriet en arrogant, met een streng oordeel. Ja, dat is niet zo inspirerend. De uitgebreide omschrijving van deze ondeugd zou ik overigens niet snel als ‘zingeving’ schetsen, maar dat heb ik met meer van de ondeugden.
Het boek eindigt met ‘7 stappen naar de top’, waarvan de voorbeelden het toppunt van manipulatie zijn. Als je alleen voor de inhoud gaat, word je nooit succesvol, is de boodschap. Hoe vileiner, hoe beter. De epiloog gaat over kwadranten, die zomaar uit het niets komen. Jammer.
Overal vond ik het boek slecht gestructureerd en niet zozeer nuttig, als wel grappig, met lekker vlot taalgebruik. Het is een kruising tussen Hoe word ik een rat van Joep Schrijvers en Gids voor de kantoorjungle van Japke-d. Bouma, over-the-top. Beide boeken kwamen overigens pas ná De zeven ondeugden uit, dus wat dat betreft was dit boek in 2007 heel origineel.
Ik gaf het boek 3 *.
Koop De zeven ondeugden van vrouwelijke managers
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken. Abonneer je hier op de kwartalige nieuwsbrief of op de wekelijkse blog-updates!