Ik las Elke dag als de zon opkomt van Paul Bessems uit 2010. Een businessnovelle over de community economie en het opzetten van een community voor HR-toepassingen.
Een goede businessnovelle schrijven is niet zo makkelijk! Ik las er al veel, met wisselend enthousiasme. Het lastigst is om de theorie op een logische manier over te brengen, zodat die uiteenzettingen passen in het verhaal. Daar is Bessems goed in geslaagd, door een Directeur en zijn stagiaire op te voeren. Zij vraagt, hij legt uit. En samen volgen ze een aantal colleges aan Harvard, niet toevallig ook over dit onderwerp. Dat onderwerp is communities. De hoofdpersoon, Miles, heeft een adviesbureau in HR-toepassingen, maar is een vurig pleitbezorger van de community-gedachte. Hij wil een platform faciliteren, waarop allerlei leveranciers hun producten aanbieden, zoals opleidingen en CV-infra (a la LinkedIn) en bedrijven dit afnemen. In plaats van dat bedrijven allemaal hun eigen intranet-achtige toepassing hebben, maken ze gebruik van het platform. Daarnaast wil Miles de markteconomie omzetten in een community-economie, puur gericht op samenwerken. Miles vergelijkt het met de maan-missie van NASA, waarin 500.000 mensen samenwerkten aan een gemeenschappelijk doel. Beide ideeën zijn inmiddels gemeengoed, maar in 2010 nog niet zo uitgewerkt, dus hulde voor het onderwerp.
Too good to be true
Helaas is de uitwerking minder. Het boek komt uiterst traag op gang, zowel wat de theorieën betreft als de ontwikkelingen in Miles’ leven. Heel veel herhaling, en dat gaat het hele boek door. Stagiaire Susan vind ik helaas wat dommig, ze lijkt geen eigen ideeën te hebben, alles wordt haar door Miles voorgekauwd. Dat maakt de persoon van Miles ook wat irritant op den duur. Dat geldt ook voor de colleges aan Harvard, waar Miles ook zijn visie geeft. Sja, ik vind Miles nogal ongeloofwaardig. Zijn bedrijf staat op de rand van faillissement, buiten zijn schuld, en hij ligt in scheiding, ook buiten zijn schuld. Uit de failliete boedel richt hij een nieuw bedrijf op, zonder al te veel problemen, en met zijn ex-vrouw heeft hij een geweldige verstandhouding. Hij is een hele goede baas, geweldige verkoper, krijgt van wildvreemden leningen omdat hij zo goed overkomt, en loopt met blaren 60 km. Too good to be true.
Alle personages hebben trouwens Engelse namen, al speelt het verhaal in Nederland. Miles Leadman, Susan Hope, Vince Gekko, Daniel, Sarah, Claire, Dylan, David, Jonathan. Soms met een knipoog dus, en gericht op een Engelstalige uitgave. Die heb ik niet gevonden. Tenslotte lichte ergernis over de hapjes, drankjes, wijntjes, over de typo’s en het onverklaarbare gebruik van Italics.
Ik gaf het boek 3 *.
Koop Elke dag als de zon opkomt
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken. Abonneer je hier op de kwartalige nieuwsbrief of op de wekelijkse blog-updates!