Eerst ging je vader dood. Nu je moeder. Of net andersom. Verdrietig en stressvol, er moet zóveel geregeld worden. En als dan de begrafenis / crematie is geweest, begint er een nóg moeilijker periode. Het uitzoeken van de spullen van je laatst-overgebleven ouder. Dick Wittenberg schreef met Wat doen we met de spullen uit 2021 een mooi en herkenbaar verslag met als rode draad het overlijden van Jo, en de ervaringen van haar 7 kinderen.
Journalist Dick volgde de familie ongeveer een jaar. Was erbij toen de spullen werden geïnventariseerd. Zat bij het familieberaad toen alles werd verdeeld. Had veel interviews met elk individueel kind. En weet dit op te schrijven in een aansprekende vorm, die heel objectief overkomt, maar waaruit zeker de emoties, karakters en (ongetwijfeld gekleurde) jeugdherinneringen van de kinderen naar voren komen. En hierdoor leren we moeder Jo, die al dood is bij het begin van het boek, steeds beter kennen. Mooi gedaan.
Het boek Wat doen we met de spullen …
… is voor mij heel herkenbaar: mijn vader overleed als laatste ouder in 2019. Ik heb dit dus al meegemaakt. Heb ik er dan niets van geleerd? Zeker wel. Dat mijn gevoelens van toen en nu, niet uniek zijn. Zoals deze paragraaf schetst, van Loes Janssen na het overlijden van haar vader: “Overal trof ik zijn laatste sporen aan, het open pak cornflakes, een leeg theekopje. Als ik ook maar één ding zou verplaatsen, begon het uitwissen van zijn sporen. En als zijn sporen waren uitgewist, wat bleef er dan nog van hem over?” Dat gevoel overheerst bij het opruimen van de spullen, al snel zo’n 10.000 objecten(!) voor de ouderen van nu.
Veel wordt dus bewaard, dat deed ik ook. Heel normaal, stelt het boek, vaak duurt het een jaar voordat je objectiever kunt kijken en een groot deel alsnog kunt wegdoen. De oudste dochter van Jo deed er maanden over om de meer dan 10.000 objecten in Jo’s huis te inventariseren, gooide niets direct weg. Het is emotioneel slopend. Ook zullen er zeker papieren voorbij komen waar je graag nog vragen over had gesteld. Omdat je het helemaal niet wist, of omdat je dacht dat je nog alle tijd had. Zo bleek Jo een geheime liefde te hebben gehad. Ontroerend.
Feiten en tips
Het verhaal wordt gelardeerd met statistieken, beschrijvingen van ‘hoe het werkt’ met erfbelasting en dergelijke, en tips. De doelgroep is dan ook zowel de toekomstige nabestaanden, die zo worden voorbereid op wat op hen af zal komen, als op de ouderen zelf. Ben jij laatst overgebleven ouder, dan kun je nadenken over de nut en noodzaak van het zelf categoriseren van je spullen, het opruimen van de zolder, het vernietigen van je geheime papieren en foto’s. Voor je eigen gemoedsrust en om het je kinderen makkelijker te maken.
De auteur doet dat in ieder geval wel. Hij gaat elk van zijn kinderen vragen wat ze later willen hebben. Dat kan dan niet nu al weg. Misschien geeft hij die spullen wel direct mee? (Recept voor ruzie, lijkt me, maar goed). De rest kan misschien al weg. Zijn boeken houdt hij. De ruggen zijn vertrouwd, ze weerspiegelen zijn leven. Na zijn dood kunnen ze naar een tweedehandsboekwinkel of het oud papier in. Dit lijkt me nuttig, maar heel moeilijk. Ik heb geen kinderen, maar iets weggooien of naar de kringloop brengen vind ik een hele opgave. Puur vanwege de emotionele waarde.
Spullen zijn de kapstok van herinneringen, zegt de auteur. Is spullen wegdoen dan vergeten?
Oud zeer
Tijdens het opruimen komt er bij de 7 kinderen veel oud zeer uit de jeugd naar boven. Niet één lijkt er goede herinneringen aan te hebben, en moeder Jo lijkt het heel zwaar gehad te hebben, met een eigen bedrijf, een huishouden, 7 kinderen (waarvan je je afvraagt of ze die wel wilde, maar ja, katholiek) en een man die meer in de kroeg zat dan thuis. Het leven vroeger wás ook zwaarder, goed om dat nog eens onder de neus gewreven te krijgen.
Mooi geschreven, herkenbaar en ontroerend boek. Sober uitgevoerd, maar wel met wat foto’s van de ‘spullen’, dat geeft een mooi sfeerbeeld. En ook weer een goede reden om bij leven toch op te ruimen, als je niet wilt dat het allemaal in een boek (of erger, op Facebook) terechtkomt.
Wat doe ik met dit boek dan? Ik heb het net verkocht …
Ken je dit boek? Wat vond je ervan? Ik geef het 4*
Je kunt dit boek kopen o.a. bij
- Managementboek.nl
- Bol.com
- Libris.nl, steun je lokale boekhandel
- Bazarow, steun de schrijver
- Boekwinkeltjes, lekker duurzame exemplaren-met-ervaring
Keus genoeg!
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken. Abonneer je hier op de kwartalige nieuwsbrief..
Of abonneer je op de blog-updates!
[email-subscribers-form id=”1″]