Zo, de Longlist voor Managementboek van het Jaar 2020 is bekend, en nu is iedereen natuurlijk heel benieuwd naar de Shortlist. Ik zit in de jury dit jaar, en houd je op de hoogte van onze vorderingen. Dit is alweer de 9-de update, die van februari-maart. Maar ik ga natuurlijk niets verklappen voordat de shortlist officieel gepubliceerd wordt. Wel kun je meeleven, en meelezen. En misschien raad jij wel de winnaar!
De afgelopen weken ben ik druk aan het lezen geweest voor de Shortlist-selectie, dat mogen maar 5 boeken zijn van de longlist van 48 boeken. Een hele moeilijke keuze, met veel onderling vergelijken. Ik had nog niet alle boeken van de Longlist gelezen, een flink aantal was door twee (of drie) andere juryleden gelezen en geselecteerd. Het is heel fijn lezen geweest, de longlist boeken zijn kwalitatief goed en ik leerde er weer een heleboel van. Inmiddels zit ik op 95 boeken…..
Wat besprak de jury in februari / maart?
Voor de selectie van de shortlist, moesten de boeken wat diepgaander beoordeeld worden. De kwaliteit lag heel dicht bij elkaar en er mogen maar 5(!) boeken op de shortlist. Onze bevindingen staan in een database, en die bespraken we de afgelopen periode.
De meningen lagen soms flink uit elkaar, en we konden de ander niet altijd met de eigen argumenten overtuigen. We zijn het vaak wel eens over leesbaarheid, praktische toepassing en dergelijke, maar ieder heeft een eigen mening hoe zwaar die aspecten moeten wegen. En dan natuurlijk de onderwerpen! Elk jury-lid heeft daar zijn/haar eigen voorkeur.
En zo komt het dat de Shortlist, de 5 beste boeken van de Longlist, niet mijn persoonlijke top 5 is, maar de top 5 van de jury als samenwerkingsverband, waarin je moet geven en nemen. Tenslotte is de jury geen AI en is de verkiezing geen algoritme…..
Wat las ik van 15 februari tot 20 maart? En wat was mijn eerste indruk?
Ik geef je hieronder 10 mini-reviews, volgende maand kun je de laatste 6 lezen. Alle onderstaande boeken staan op de Longlist en zijn dus zeer de moeite (? plezier!) van het lezen waard!
Boek 80/95: Formule X van Jurriaan Kramer en Rini van Solingen
In dit boek lezen we het verhaal van Ronald, directeur van een Keukenonderneming. Aandeelhouder Henk Sneller, bekend van zijn over-the-top en natuurlijk intern-niet-afgestemde reclames voor het bedrijf, maakt het nu wel erg bont: hij belooft ‘plaatsing van een keuken binnen twee weken of je geld terug’. Aan Ronald de taak om de huidige levertijden van 12 weken te verkorten naar 2 weken. Hij krijgt inspiratie uit de pitstop-organisatie van het Formule 1 team van Faster Racing. Met 7 stappen ‘VERSNEL’ gaat hij aan de slag. VERSNEL staat voor: Versimpel; Eenduidige richting; Ritme; Snel en zelf beslissen; Natuurkunde toepassen; Energieke en bevlogen teams; Leren en bijsturen.
Niet iedereen houdt van de managementboeken in verhaalvorm, maar ik wel. Dit boek lijkt erg op de boeken van Eliyahu Goldratt, waarvan ikzelf “De zwakste schakel‘ las. Formule X is uitgegeven door Business Contact, die veel ervaring heben met dit soort boeken, zij geven ook ‘Wie heeft mijn kaas gepikt’, ‘Onze ijsberg smelt’, en andere fabels uit. Het is dus niet verrassend dat ook dit boek erg goed is uitgewerkt. Het verhaal boeit, is plausibel, en leert je een aantal aspecten van Agile en LEAN, zonder dat die termen worden gebruikt, een volledig jargon-vrij boek. Het VERSNEL model wordt aan het eind in 25 pagina’s nog even goed uitgewerkt.
Boek 81/95: Dialogisch leiderschap van Rens van Loon
Leiderschap kan niet bestaan zonder dialoog, is de stelling van dit interessante boek met veel filosofische, psychologische en ronduit praktische onderdelen. Het begint met de dialoog met je zelf, het Dialogisch Zelf, en de diverse ik-posities (ik als perfectionist, ik als partner, ik als schrijver, ik als boeken-lezer, ik als wandelaar). Daarna komen bronnen, stijlen en basisrollen van leiderschap aan de orde. Het volgende deel gaat over communicatie: dialoog versus discussie en debat. Het eindigt met transformatie en zingeving. Daar tussendoor vinden we een aantal casussen uit de adviespraktijk van de auteur, en 5 bespiegelingen van respectievelijk een 35, 45, 53, 63 en 89-jarige.
De wat meer filosofische delen vond ik wat moeilijk te volgen (immanentie en transcedentie), waarschijnlijk omdat ik niet goed genoeg ben ingevoerd in dit onderwerp. Ze leverden wel veel stof tot nadenken op. De casussen zijn supergoed geschreven, heel herkenbaar (tot twee keer toe een accountant) en ook goed geanalyseerd. Met name het hoofdstuk over communicatie was heel leerzaam (o.a. waarom je waarom niet moet gebruiken bij je open vragen).
Boek 82/95: De fluitende leider van Erik Kaptein e.a.
De fluitende leider in dit boek is scheidsrechter en mede-auteur Kevin Blom. Aan de hand van zijn ervaringen in voetbalwedstrijden op het hoogste niveau worden leiderschapslessen geformuleerd. De beheersing van de spelregels (welke procedures hebben we in het bedrijf en kènt iedereen die wel?). Het spelinzicht, zodat je bent waar de bal is (weet ik wel hoe de hazen lopen?). De tribune, de spelers en coaches (alle stakeholders, die hun mening over je hebben). En de energie, je conditie en mentale weerbaarheid bij spreekkoren (je ambities, waar geef je aandacht aan, een veerkrachtig team bouwen). Het boek is mooi uitgevoerd en heeft handige checklists. Ook flink veel foto’s van Kevin in allerlei situaties die bij het hoofdstuk horen, waaronder eentje met het Ajax van vóór het vertrek van Frenkie en Matthijs.
Het is een vrij compact boek dat je dus makkelijk tijdens / in de tijd van een voetbalwedstrijd uitleest. De metaforen zijn heel goed gekozen en soms grappig en de ervaringen van Kevin dragen echt bij aan de voorgeschotelde theoriën over leiderschap. Op zich staan er weinig eye-openers in, mij viel maar 1 opmerking op: de uitspraak dat communicatie 93% non-verbaal is, is een verkeerde quote. Dit geldt alleen bij boze mensen, die met hun lichaamstaal en harde stem alle aandacht van de inhoud wegtrekken. Bij ‘gewone’ gesprekken is non-verbaal maar 33%. Gelukkig maar! Jammer is dat er geen bronnenoverzicht is opgenomen, ook niet op de bijbehorende website, want die is puur commercieel.
Boek 83/95: De betekenisformule van Pieter van Osch
De betekenis-formule is uitgeschreven als: Betekenis = (ambitie x intentie) x (discipline x leren). Hierbij is de ambitie het Big Hairy Audacious Goal; de intentie is uitgedrukt in de missie. Discipline kom je tegen in prioriteitenstellen, kpi’s vaststellen plus monitoren en gestructureerd overleg; leren gaat voornamelijk over een lerende cultuur. Het grootste deel van het boek gaat over het leggen van een basis, zodat een winstgevende onderneming ontstaat. Daarna komt de betekenis of purpose in beeld. De auteur gebruikt de methode Scaling up van Verne Harnish als basis voor het stappenplan om een winstgevende, stabiele, succesvolle onderneming op te zetten. Hij pakt daarna diverse verandermanagement-theoriën om de lezer de volgende stap naar betekenisvol te laten maken.
Dit is een compact, prettig leesbaar boek dat een goed overzicht geeft van de bekende managementliteratuur over doelen bepalen, strategieformulering en dergelijke. Ik ben erg weinig stappen of tools tegengekomen die ik nog niet kende. De tekst verwijst veel naar auteurs aan wie inspiratie is ontleend (naast Verne Harnish bijvoorbeeld ook Martin (?!) Sinek en Eric Ries). Dat is makkelijk, dan kun je voor onderwerpen die nieuw voor je zijn, meer de diepte in. In dit boek blijft e.e.a. natuurlijk nog wat oppervlakkig, omdat er erg veel onderwerpen in weinig bladzijen worden gepropt. Ik was met name benieuwd naar de specifieke ‘betekenis’ componenten, maar helaas maken die maar zo’n 10% van het boek uit. Voor een startend bedrijf is het een praktisch boekje door de vele bulletlijstjes en modellen. Grotere of meer volwassen bedrijven halen hier niet heel veel nuttigs uit, vrees ik.
Boek 84/95: Werkvuur van Hans van der Loo en Patrick Davidson
Werkvuur is de energie die we hebben op het werk. Bevlogenheid, flow, bezieling, motivatie, dat hoort er allemaal bij. Omdat we onze identiteit ontlenen aan het werk wat we doen, hebben we een brandend verlangen om aan werk te komen. Maar eenmaal aan het werk, lekt die energie weg. Hoe dat komt er wat er tegen te doen, zetten de auteurs uiteen in 3 delen: Werk, Vuur en Werkvuur. Mooi gevonden. In Werkvuur leren we de 4 energie-zones kennen: de Zinzone, met heel veel positieve energie, de Comfortzone, met weinig energie, maar wel positief, de Hyperzone, met heel veel negatieve energie, en de Zombiezone, die spreekt voor zich. Met het ACTIV model van 5 clusters met ieder 4 energiebronnen kunnen we aan de slag om in de Zinzone te komen.
‘Ik vraag me af wat mijn ziel de hele dag doet als ik aan het werk ben’, is één van de mooie quotes die door het boek heen gesprinkeld zijn. Verder zijn er tabellen en modellen opgenomen, alles in zwart-wit en soms met heeeele kleine lettertjes. In het boek wordt heel veel gerefereerd naar andere schrijvers en denkers, en ook naar eigen onderzoek. Het PERMA-model van Martin Seligman (trekker van de positieve psychologie) zou veel op ACTIV lijken en geeft er dus wat geloofwaardigheid aan. Zoals alle boeken van deze auteurs is dit weer een zeer vlot leesbaar boek met veel herkenbare voorbeelden en een aantal (ook herkenbare) stappen die je kunt nemen om in de Zinzone te komen. Daarom is het eerder een boek over persoonlijke effectiviteit dan over verandermanagement.
Boek 85/95: Foute besluiten van Wim van Hennekeler
Foute besluiten kennen we allemaal wel. Het boek begint met de platenbaas die ‘nee’ zei tegen de Beatles, want ‘die gitaarbandjes zijn uit’. Aj. Andere voorbeelden zijn Nokia, Enron, Ahold, de luchthaven van Denver. Natuurlijk is het heel interessant om te ontleden waaróm die besluiten genomen werden. Het zal geen incompetentie geweest zijn. Wat wel? De auteur onderscheidt hiervoor een aantal factoren: Context (of ‘discours’), hiërarchie, onvolledige of onjuiste feiten, group think, complexiteit, macho-besluiten, de bonus bias en de besluitvormingscultuur in het algemeen. Hij presenteert geen model, maar, zoals hij zelf zegt, een anti-model in de vorm van een checklist met karakteristieken van bovenstaande factoren.
De casussen zijn bekend, en dus aansprekend, maar ook gedateerd. De voorbeelden van Enron, Nokia en Ahold zijn al zo vaak voorbij gekomen dat het vervelend wordt. De meest recente bron is een artikel uit de Volkskrant van 1 mei 2108. He, 2108? Dat staat er, en leidt me naar het tweede kritiekpunt: best wat typo’s. Hele duidelijke, en wat een vragteken: eerst dacht ik nog dat de ‘berijder’ in een auto Belgisch voor passagier was, maar bijrijder was beter geweest. Of ik moet het raadsel verkeerd begrepen hebben. Wel leuk gevonden is ‘bijstuurder’ voor de bestuurder die vanwege de grote complexiteit van een organisatie nauwelijks grip heeft op alles. Het is een vrij dun boek met beperkte theorie (Kahneman, Ariely), casussen (Nokia en consorten dus) en ook veel geanonimiseerde ervaringen uit de praktijk van de schrijver. Meer anecdotisch dan analytisch.
En trouwens? Waar ging het bij de miskleunende platenbaas fout? Onvolledige feiten? Group think? De auteur blijft ons het antwoord schuldig. (Daarom heb ik het even op Wikipedia opgezocht: deels gemakzucht, deels onvoldoende inschatting potentieel, want de Beatles hadden bij de auditie hun dag niet. Platenbaas contracteerde later wel de Rolling Stones. Dus incompetent was hij niet).
Boek 86/95: Technologie de baas van Joop Hazenberg
Technologie de baas: is dat een feit, een wens in de zin van ‘hoe blijf je technologie de baas?’ Of een vraag als: ‘Is technologie de baas?’ Volgens de achterflap het eerste, maar de twijfel bekruipt je terwijl je dit prima boek leest. Het leidt je eerst door een deel met uitleg over de meest relevante nieuwe technologiën (AI, robotisering, IoT, gen-technologie, etc). Dan volgt een deel met toepassingen (drones, zelfrijdende auto’s, fleet learning etc). In deel 3 komen de gevolgen, positief (o.a. we kunnen de klimaatcrisis met nieuwe technologie de baas) en ook negatief (o.a. de ongelijkheid zal alleen maar groter worden, killer robots (!), meer verkeer) aan bod. Het beleid (of eerder: gebrek aan) in Nederland, Europa en de rest van de wereld is het sluitstuk. De auteur ziet Europa een niche als Ethisch AI ontwikkelen, en zo tussen US en China toch nog relevant blijven. Interessant!
Het boek is bijzonder vlot geschreven, heel knap om de vele technische ontwikkelingen op een toegankelijke manier te beschrijven. Voor iedereen die deze ontwikkelingen een beetje volgt, staan er niet veel nieuws in dit boek, maar het is wel bijzonder overzichtelijk weergegeven en barst van de voorbeelden. Hier en daar wat herhaling, dat vond ik minder. Heerlijk cynisch is de auteur over de rol van de overheid (die te weinig doet). Bedrijven krijgen het advies mee om te zorgen dat werknemers altijd blijven bijleren, vaardigheden verouderen supersnel. Ikzelf las met veel interesse het stuk over superintelligentie, singulariteit en singleton. Die laatste is een technologie die we zeker niet de baas zullen zijn.
Boek 87/95: 50 veranderprincipes van Theo Janssen
De 50 veranderprincipes zijn de vooroordelen en biases uit Kahneman’s Ons feilbare denken en Cialdini’s Invloed en Pre-suasion, met daarbij de motivatoren uit Pink’s Drive. Want: het gebruik (of misbruik) maken van deze gedragsfactoren heeft meer effect bij verandering dan allerlei ‘systeem’-interventies, zoals regels en processen, aldus de auteurs. De principes worden uitgebreid uitgelegd met voorbeelden. Het tweede deel van het boek gaat over interventies. Deze worden op hoog niveau gelinked aan één of meer factoren. Een paar interventies gaan over verlaging van bureaucratie en management (link met Autonomie). De auteurs lijken geen voorstander van ‘control’. Ik quote: ‘control en overhead maken de organisatie onnodig complex en inefficiënt, wat leidt tot onnodig ingewikkelde producten. Denk bijvoorbeeld aan de totaal ondoorzichtige beleggingsproducten, die [..], mede aanleiding zijn geweest voor de bankencrisis.’ En verder: ‘Natuurlijk is control nodig, al was het alleen maar om verplicht te kunnen rapporteren aan externe toezichthouders of…’
Ik vond het een beetje rommelig boek. Om structuur aan te brengen in het enorm lange hoofdstuk met de 50 principes, zijn deze principes aan de pyramide van Maslow gehangen. Dat komt gezocht over. Natuurljk zijn de voorbeelden interessant om te lezen, behalve als je de 4 boeken al kent, omdat de voorbeelden vrijwel letterlijk gekopiëerd zijn (behalve dan dat de gelukgevende ‘date’ uit Kahneman, nu ‘sex’ is. Zonder sex geeft een date geen geluk, lijkt het idee van de auteurs te zijn). Ook de interventies zijn niet vernieuwend. Hun stelling over control vind ik wat erg kort door de bocht. Maar: ben je nieuw op het gebied van verandermanagement, èn ken je bovenstaande 4 boeken niet, dan is dit boek wel nuttig.
Boek 88/95: Talent mobiliseren van Marian Thunnissen en Peter Bos (red).
Talent mobiliseren gaat over het identificeren, ontwikkelen en benutten van talent. Talent is hierbij niet een persoon (de auteurs keuren het fenomeen high potential dan ook af) maar een competentie die je hebt, gebruikt, wat goede prestaties oplevert en waar je ook nog eens plezier aan beleeft. Iedereen heeft dus wel een talent. HR management gaat dan ook over het benutten van ieder’s sterke punten, niet het wegwerken van tekorten van competenties. Een interessant hoofdstuk gaat over werkplek-leren, wat formeel (cursussen) èn informeel (van collega’s) is, en vereist dat de functie zowel veeleisend is (zodat je wilt, maar ook moet leren) en autonomie, regelmogelijkheden kent (zodat je ook kunt leren). Ook erg interessant is het hoofdstuk over ethiek. Beloon je alle talenten gelijk? En wat als een talent ‘veroudert’, dus geen duurzame inzetbaarheid waarborgt?
Dit is een stevig boek, het heeft een vrij hoog theoretisch gehalte en weinig praktijkvoorbeelden. Het beoogt dan ook de brug te slaan tussen wetenschappelijk onderzoek en de HRM functie, en dat is zeker gelukt. Het barst van de verwijzingen naar publicaties, en dat maakt het minder makkelijk leesbaar want letterlijk na elke zin staat een bron vermeld. Er wordt een model opgevoerd wat zeker interessant is, maar wat momenteel wordt uitontwikkeld en waarvan de pilots nog niet klaar zijn. Ook zijn alle 9 auteurs verbonden aan Fontys, wat misschien tot een zekere mate van tunnelvisie leidt, wat het wetenschappelijke gehalte wat vermindert? De onderwerpen zijn vrij breed: naast talentontwikkelen en ethiek, komt ook leiderschap, organisatie-cultuur en design thinking, alles in relatie tot talentontwikkeling, aan de orde. Een goed boek voor HRM personeel, maar ook voor leidinggevenden.
Boek 89/95: Organisatievibe van Arjen Banach
Organisatievibe wordt door de auteur gedefiniëerd als: de energie die ontstaat door de manier waarop het werk is georganiseerd. Die energie onstaat door twee componenten: de werknemers en de organisatiecultuur. De energie van de organisatiecultuur kun je weer onderverdelen in 6 principes: Betekenisvol werk en Autonomie (op individueel werknemer niveau dus), Transparantie en Dienend Leiderschap (op organisatie niveau, ondersteunend aan de werknemers) en Rituelen en Psychologische veiligheid (op collectief niveau, dus interacties tussen werknemers). Elk van de principes wordt vervolgens met veel voorbeelden uitgewerkt. De auteur geeft aan dat de theorie bekend zal zijn, maar dat het boek bedoeld is om je te motiveren nu echt stappen te gaan zetten.
Dit is een bijzonder prettig leesbaar boek met veel aansprekende voorbeelden, zowel uit de managementliteratuur (veel Semler) als uit de eigen ervaringen van de auteur (o.a. als Chief Happiness Officer bij een zorgorganisatie). Een mooi voorbeeld over wat stug vasthouden aan oude producten en diensten tot gevolg kan hebben is… nee nu eens niet Kodak, maar…het geloof. De kerken lopen leeg, atheïsme in Nederland is wijdverspreid. De dienst, de godsdienst, is dan ook al honderden jaren onveranderd. Behalve bij de Bethelkerk. Die hebben een kerkelijk theater, met muziek, film, humor. En kan de toeloop bijna niet aan. Nog iets verrassends: de auteur stelt dat je zelfsturing niet moet willen in je organisatie. Een origineel standpunt. Een zelfsturende start-up, ja dat kan wel. Maar een bestaande organisatie omvormen is wel erg rigoureus. Minuscule experimentjes kunnen wel. Al met al een praktisch, origineel, pittig geschreven boek.
Wat las ik eerder?
Voor de volledigheid vind je hier een overzicht van de (longlist) boeken die ik eerder las, in min of meer chronologische volgorde. Je vindt een uitgebreidere recensie (5 minuten leestijd) of min-recensie (1 minuut leestijd) op mijn website 1001managementboeken.
- Boek 1/95: Winst is goed, werk is beter van Johan van den Elzen (recensie)
- Boek 2/95: Ben jij al activist? van An Kramer (recensie)
- Boek 3/95: Make disruption work van Alexandra Jankovich & Tom Voskes (recensie)
- Boek 4/95: High Impact Teaming van DeCuyper, Raes en Boon (recensie)
- Boek 5/95: De onweerstaanbaarheidstheorie van Jan Heuvel (recensie)
- Boek 6/95: Start-up! Hoe jij jouw idee vleugels geeft van Leo Pot (recensie)
- Boek 7/95: Omwenteling van Jan Rotmans (recensie)
- Boek 8/95: Mindhacking voor teams van Ronald van Aggelen (recensie)
- Boek 9/95: De zelfbewuste leider van Godfried IJsseling (recensie)
- Boek 10/95: Datacratisch werken van Daan van Beek (recensie)
- Boek 11/95: 3458 Strategiemaken en organisatiekraken van Camilla van den Boom (recensie)
- Boek 12/95: Het succes van digitaal leiderschap van Gerard van Vliet (recensie)
- Boek 13/95: De reis door het rijk van Koning klant van Harald Pol (mini-recensie)
- Boek 14/95: Zelfsturend Rijnlands ondernemen van Jan Bergman (mini-recensie)
- Boek 15/95: Who is accountable? van Franck Kuppers en Werner van Beusekom (mini-recensie)
- Boek 16/95: Excelleren in service van Jean-Pierre Thomassen en Eric de Haan (mini-recensie)
- Boek 17/95: Extreem klantgericht van Daniëlle de Jonge (mini-recensie)
- Boek 18/95: Products that last van Conny Bakker e.a. (recensie)
- Boek 19/95: Leiderschap in verandering van Anouk Brack (mini-recensie)
- Boek 20/95: Businessarchitect en verandermeester van Ber Damen (mini-recensie)
- Boek 21/95: Praktijkgids voor leidinggevenden bij signalen van een (integriteits)kwestie van Oene Bouman (mini-recensie)
- Boek 22/95: Innovatie jij.nu van Henk Volberda, Kevin Heij en Menno Bosma (mini-recensie)
- Boek 23/95: Agile leiderschaap van Twan en Kees Linterman (mini-recensie)
- Boek 24/95: Leidinggeven op afstand van Gonny Vink (recensie)
- Boek 25/95: Top-ondernemers en top-CEO’s in Nederland van Robert van Zanten (mini-recensie)
- Boek 26/95: Jam Cultures van Jitske Kramer (mini-recensie)
- Boek 27/95: Durf! van Bart Verhaeghe (recensie)
- Boek 28/95: Betekenisvolle werkrelaties van Ina Ahuis (mini-recensie)
- Boek 29/95: Innoshock van Dirk de Boe (mini-recensie)
- Boek 30/95: Key performance illusies van Coen de Bruijn (recensie)
- Boek 31/95: GEA enterprise architectuur van Rob Stovers e.a.(mini-recensie)
- Boek 32/95: The positive sum game van Herman Toch en Ann Maes (mini-recensie)
- Boek 33/95: The compassionate leader van Jan Vermeiren (mini-recensie)
- Boek 34/95: Slim zand van Tijs van den Boomen (recensie)
- Boek 35/95: Artificial intelligence in actie van Müriel Serrurier Schepper e.a.(mini-recensie)
- Boek 36/95: Bezieling werkt van Hans Wopereis (mini-recensie)
- Boek 37/95: Het kleine innovatieboek van Kim Spinder (mini-recensie)
- Boek 38/95: Wicked world van Karel van Berkel en Anu Manickam (mini-recensie)
- Boek 39/95: Vertrouwen als kompas van Pauline Voortman (mini-recensie)
- Boek 40/95: Merken bouwen met content van Aart Lensink (mini-recensie)
- Boek 41/95: Bingemarketing van Carlijn Postma (mini-recensie)
- Boek 42/95: Storytelling van Joost Schrickx (mini-recensie)
- Boek 43/95: Accountable concept denken van Gaby Crucq-Toffolo en Elaine Meys (mini-recensie)
- Boek 44/95: Het grote gevecht van Jeroen Smit (recensie)
- Boek 45/95: Waardecreatie met het Internet of Things van Marco Heida (recensie)
- Boek 46/95: Veranderversnellers – het afkijkboek van Kilian Benneboek Gravenhorst (recensie)
- Boek 47/95: De wereld is rond van Jo Caudron (recensie)
- Boek 48/95: Purpose – het verhaal van de moraal van Paul Stamsnijder (mini-recensie)
- Boek 49/95: Innoveren – eerst geloven, dan zien van Rody Vonk (mini-recensie)
- Boek 50/95: Doelbereiktheid van Alex Klein (mini-recensie)
- Boek 51/95: Kleur bekennen van Rachelle van der Linden en Marco Derksen (mini-recensie)
- Boek 52/95: Advieskunst van Noëlle van der Hagen en Machiel Willemsen (mini-recensie)
- Boek 53/95: Word meesterframer van Sarah Gagestein en Jolijn Mes (mini-recensie)
- Boek 54/95: Marketingdesign van Eveline van Zeeland (mini-recensie)
- Boek 55/95: Spelen met samenwerken van Félice de Charro e.a.(recensie)
- Boek 56/95: Cicero leest Covey van Harm Klifman (mini-recensie)
- Boek 57/95: Je doet het toch wel gratis? van Mascha Feoktistova en Max de Vries (mini-recensie)
- Boek 58/95: Het is oorlog maar niemand die het ziet van Huib Modderkolk (recensie)
- Boek 59/95: Groeiversnellers van Marc van Eck en Markward van der Mieden (mini-recensie)
- Boek 60/95: Praktisch veranderen van Eline Faber (mini-recensie)
- Boek 61/95: Ik ben er helemaal klaar mee van Marcel van Wiggen e.a. (mini-recensie)
- Boek 62/95: Werken met millennials van Thijs Launspach (mini-recensie)
- Boek 63/95: Aandachtsmarketing van Klaas Weima (mini-recensie)
- Boek 64/95: Breinopeners van Ria van Dinteren (mini-recensie)
- Boek 65/95: De power van een contentplatform van Cor Hospes (mini-recensie)
- Boek 66/95: Pak je passie van Johan Struwe (mini-recensie)
- Boek 67/95: Durven voor morgen van Saskia van Uffelen (mini-recensie)
- Boek 68/95: De afrekening van Roel Janssen (mini-recensie)
- Boek 69/95: Organiseren van communities van Peter Staal en Kirsten Wagenaar (mini-recensie)
- Boek 70/95: De netwerkexpeditie van Geert Nijs (mini-recensie)
- Boek 71/95: Crossmentorschap van Elmas Duduk (mini-recensie)
- Boek 72/95: Wij is belangrijker dan Why van Paul van Schaik e.a. (mini-recensie)
- Boek 73/95: Het einde van concurrentie van Cor Molenaar (mini-recensie)
- Boek 74/95: De onsterfelijke onderneming van Fons van Dyck (mini-recensie)
- Boek 75/95: De gelukkige organisatie van Raymon Geurts (mini-recensie)
- Boek 76/95: Het Noble Purpose boek van Olivier Onghena – ‘t Hooft (mini-recensie)
- Boek 77/95: Leiderschap in de digitale wereld van Ralf Knechtmans en Ylva Poelman (mini-recensie)
- Boek 78/95: Topteams van Katja Staartjes en Menno Boermans (mini-recensie)
- Boek 79/95: Leiderschap, een gids van Thecla Goossens (mini-recensie)
In de volgende update…..
….krijg je de Shortlist voorgeschoteld! Spannend! Want in díé lijst zit de winnaar! Ook geef ik je de laatse 6 boeken die misschien kanshebber zijn, met recensie en al. Door de Corona-crisis is het niet zeker of het tijdschema gehandhaafd blijft, maar medio april hoor je zeker wat van mij. Stay tuned!
En? Heb je al een idee voor een mogelijke winnaar? Kun je afleiden wat mijn huidige favoriet is?
Elly Stroo Cloeck is projectmanager en auteur bij ESCIA. Ze schrijft voor ‘1001managementboeken‘ recensies en samenvattingen van managementboeken, verzorgt managementboek-gebaseerde permanente educatie èn is jurylid voor ‘Managementboek van het jaar 2020’.